„Pisanie powieści jest dla mnie przeniesionym w dojrzałość opowiadaniem sobie samemu bajek. Tak jak to robią dzieci, zanim zasną. Posługują się przy tym językiem z pogranicza snu i jawy, opisują i zmyślają.” (notka wydawnicza WAB Podróż ludzi księgi)

Kiedy Akademia Szwedzka ogłosiła, że laureatką Nagrody Nobla w dziedzinie Literatura za 2018 rok została Olga Tokarczuk miałam ochotę krzyczeć z radości, a łzy wzruszenia zaszkliły mi oczy. To była cudowna chwila! Cieszę się bardzo, że to właśnie Olga Tokarczuk została wyróżniona w tak prestiżowy sposób, na co w pełni zasługuje. Jej książki pokazują nasz świat jako całość, jedność duszy, ducha i materii. Są bardzo lokalne, a jednocześnie można je czytać uniwersalnie. Pełne metafor, symboliki, przekraczające granice przestrzeni i czasu, wypełnione prawami natury i przyrody dają współczesnemu człowiekowi to, czego mu brakuje, od czego się odciął, redukując się do materialnej egzystencji. Nagroda Nobla dla takiej pisarki jest swoistym wskazaniem ludzkich tęsknot i niezaspokojonych potrzeb cywilizacji XXI wieku.

Jak podała Akademia Szwedzka, Tokarczuk otrzymała nagrodę za „wyobraźnię narracyjną, która z encyklopedyczną pasją prezentuje przekraczanie granic jako formę życia”.

Nagroda dla Olgi Tokarczuk to pierwszy literacki Nobel dla Polki od 23 lat, gdy w 1996 r. otrzymała go poetka Wisława Szymborska.

Tokarczuk jest autorką m.in.: “Podróży ludzi Księgi”, “Prawieku i innych czasów”, “Gry na wielu bębenkach”, “Prowadź swój pług przez kości umarłych”, “Ksiąg Jakubowych” oraz “Biegunów”, za którą w 2018 r. otrzymała międzynarodową Nagrodę Bookera.

Olga jest feministką. Wspiera działania na rzecz ochrony środowiska, praw zwierząt oraz równouprawnienia.